Stoeien met kleding

Het is weer eens zo'n dag dat ik voor mijn klerenkast sta en echt niet weet wat ik aan zal trekken. Echt niets is goed. En nee, dat komt niet omdat ik een vrouw ben. Of omdat ik vind dat ik niks heb om aan te trekken. Ik geef namelijk helemaal niets om mode en mijn klerenkast puilt dan ook niet uit. Nee, ik heb echt een ander probleem met kleding.



Kleding kopen is niet mijn hobby, daar begint het al mee. Gelukkig is het aantal winkels waar ik kleding kan vinden die ik leuk vind erg beperkt. Dat is het voordeel als je van alternatieve kleding houdt. Als ik iets leuks vind dan is het eerst kijken of het materiaal me aanstaat. Dat moet precies goed zijn. Dus bijvoorbeeld de ene broek van katoen kan wel, de ander weer niet. En dan moet ik het ook nog passen. Omkleden is prikkelrijk, laat staan in een pashokje. Dan moet ik ook nog zien of het leuk staat. En dat vind ik moeilijk. Enerzijds weiger ik in de spiegel te kijken en anderzijds vind ik het heel lastig om te bepalen of mij iets leuks staat. Dus doorgaans vraag ik aan degene die mee is of het staat.

Kleren worden vies en moeten gewassen worden. En gestreken. Alleen dat maakt de kleding wel anders. Het voelt anders, ruikt anders dan gedragen kleding. Het past niet zo lekker. Het wordt stugger. Als het gestreken is wordt het stijver. En dat is niet prettig als je tactiel overgevoelig bent. Dus ik heb het liefste kleding die al minstens een dag gedragen is. Maar ik word dus om de anderste dag geconfronteerd met het feit dat ik schone kleding aan moet trekken. (voor de detaillezers, uiteraard wel elke dag schoon ondergoed).

En wanneer trek je eigenlijk wat aan? En nee dan bedoel ik nu eens niet in een sociale situatie maar weertechnisch gezien. Wanneer kies je eigenlijk voor warmere kleding bijvoorbeeld. Dat kan heel lastig zijn als je zelf niet goed voelt of je het warm of koud hebt.
Ook het feit dat het type kleding anders is kan lastig zijn. In het voorjaar en de zomer zijn de mouwen en/of broeken ineens korter. De kleding is ook dunner. Dat voelt heel anders dan een lange broek en een dikke wintertrui.
Ik heb ook altijd moeite met het schakelen tussen  de seizoenen. Voor mij is het echt wennen. Elke keer weer.

En dan zijn er voor mij ook nog de dagen dat geen enkel kledingstuk goed is. Dat alles wat ik draag pijn doet aan mijn huid. De dagen dat ik voor de kast sta en echt niet weet wat aan te trekken. Gewoon omdat niks goed is...........

Al het bovenstaande maakt dat zo iets simpels als kleding voor mensen met autisme al een hele uitdaging kan zijn.