Campagnes, ik word er niet goed van!

Afgelopen vrijdag twitterde ik het volgende: Ik moet in mijn kracht gezet worden, heb ineens karakter, etc! Ik word zo ziek van al die #campagnes! Ik ben gewoon een mens! #nietzielig . De trigger voor deze tweet? De campagne "collega's met karakter" (Campagne collega's met karakter). Zijn mensen met een psychische beperking ineens een knuffeldoelgroep geworden? Wat is dat toch!


De overheid vind dat mensen zoals ik in hun kracht gezet moeten worden! Denken ze dat we dat al niet doen? Als ik om me heen kijk zie ik alleen maar mensen die ontzettend hard werken en knokken. Die heel goed weten wat ze nodig hebben en wat ze graag zouden willen. Alleen het ontbreek nogal eens aan passende hulp. Blijkbaar denken ze bij de overheid dat iemand met een beperking per definitie als een zombie op de bank zit. Af te wachten tot een kudde hulpverleners hem/haar komt redden. Ik hoef niet in mijn kracht gezet te worden! En velen met mij niet. Het is eerder dat we aan vakantie toe zijn vanwege alle energie die het kost om te overleven/te knokken.

Dan heb je momenteel ook nog Samen Sterk Zonder Stigma. Een campagne die tot doel heeft het stigma op psychische aandoeningen te verminderen. Ik vraag me af of je dat op deze manier gaat bereiken. Immers, dit soort veranderingen werken alleen als mensen daarin van binnen veranderen. Soms lukt mij dat als persoon als mensen kennis met me maken. Ik ze uitleg over hoe en wat. Vaak lukt het ook niet. Iemand moet zijn eigen denken, meningen en ideeën aan de kant zetten. En dat lukt alleen als die persoon dat echt wil. Wil iemand dat niet dan brengt alle informatie ter wereld daar echt geen verandering in.
En dat stigma? Ik ervaar juist meer stigma door al dit soort campagnes. Alsof ik een soort knuffelautist ben waar je nog even de nadruk op moet leggen.

En dan nu die nieuwe campagne. We hebben ineens karakter! Eh, en mensen zonder psychische beperking dan? Die zijn karakterloos? Nu wil het geval dat ik inderdaad karakter schijn te hebben maar dat is niet te wijten aan mijn autisme. Ik heb namelijk ook nog zoiets als karaktereigenschappen die ik gewoon meegekregen heb. En een opvoeding die mij gevormd heeft.
Als het er ineens op aan komt dan zijn werkgevers helemaal niet zo happig op het echt in dienst nemen van mensen met een beperking. En met echt bedoel ik dus een echt contract, net zoals gezonde collega's. Ik lees bijvoorbeeld te vaak dat zodra subsidies wegvallen, dat er ineens echt betaald moet gaan worden, een echt contract geboden moet worden, etc. het ineens niet meer kan.

Ik heb moeite met zulke campagnes. Waarom? Eigenlijk omdat ik een schijnwereld te zien krijg. Als we geen karakter hebben, een initiatief tonen, etc. Mensen met een beperking zijn namelijk in wezen niet anders dan "normale" mensen, We zijn niet zielig en willen al helemaal niet betutteld worden. Wat dan wel? Nou gewoon een eerlijke plek in maatschappij met zo nodig passende hulp. Net als ieder "normaal" mens. Want "normale" mensen zijn ook niet overal even goed in. En die hebben dan ook hulp of een aanpassing nodig. En daar hebben we toch ook geen campagnes voor?