Mijn tijd, mijn tempo!

Mensen ontwikkelen zich vaak volgens een vaststaand patroon. Ze leren dingen, zoals zindelijk worden, lopen, praten, etc., allemaal binnen een vaste tijdperiode. Doe jij het op een ander tijdstip en tempo dan wordt dat als afwijkend gezien. En meestal niet in positieve zin.
Autisme is ook een ontwikkelingsstoornis. Dat houdt dan ook gelijk in dat mensen met autisme zich op (vaak) meerdere gebieden op een ander tijdstip en tempo ontwikkelen.

Boontje komt om zijn loontje?

Op het blog van Tistje vind je elke maandag een blog waarin hij vragen beantwoord die hem gesteld worden. Afgelopen maandag was de vraag de volgende: Hoe kan ik mijn zoon met autisme en gewone begaafdheid goed straffen? Bijna niets lijkt te lukken. Van de ene hoor ik dat ik hem maar eens stevig moet laten voelen wie de baas is. Van een ander hoor ik dat je best mensen met autisme en zeker kinderen of jongeren niet straft (of ze hebben er levenslang problemen mee). Ben jij veel gestraft vroeger? Hoe reageerde je daarop? Heeft het iets geholpen, in de zin dat je verstond wat je verkeerd had gedaan (en het niet meer ging doen)?” Tistje schrijft eronder: Wil je zelf een antwoord schrijven op je blog? Nog beter ! Deze vraag is mij nog nooit gesteld en ik vind het wel leuk om er op in te gaan.

Als je wat beter je best doet..........

Als je wat beter je best doet dan lukt het vast wel. Een zin die menig persoon met autisme met enige regelmaat moet horen. Zeker als je er op het oog volkomen normaal uitziet, een leuk leven hebt wat zo te zien normaal verloopt, je ook nog eens een goed stel hersens hebt meegekregen en je je redelijk tot goed kunt verwoorden. Een zin die mij mijn strot uitkomt! Als mensen, die wetenschap hebben van mijn autisme, dat zeggen is dat voor mij zoiets als tegen iemand met een volledige dwarslaesie zeggen "als je wat beter je best doen kun je best wel weer lopen."