Participeren, een prachtig duur klinkend woord waar men, in relatie tot mensen met een beperking, tegenwoordig graag mee lijkt te strooien. Tja, want tegenwoordig moet je meedoen, er bij horen, meedraaien in de maatschappij, etc. En je maakt als iemand zonder beperking natuurlijk goede sier voor de buitenwereld als je iemand met een beperking laat participeren. Op zich is daar natuurlijk niks mis mee maar toch wringt het voor mij. Want vaak gaat participeren over participeren op de manier zoals men dat in de maatschappij graag ziet. En of ik daar nu zo blij van word?
Het zit hem al in kleine dingen. Zomaar wat voorbeelden. Ik rijd paard maar ik kan niet terecht op een reguliere manege. Ik heb wat aanpassingen nodig, simpele dingen, maar dat vind men al te lastig. Men wilde dat ik een opleiding zou volgen binnen het reguliere onderwijs maar de mogelijkheden creëren ging met hangen en wurgen (maar mijn diploma heb ik :D) . Werkgevers zijn ook niet bepaald scheutig met het creëren van mogelijkheden en aanpassingen en ook de overheid doet een "fijne" duit in het zakje.
Neem nu de nieuwe participatiewet van het huidige kabinet. Het is nog een voorstel wat voor een groot deel nog verder ingevuld moet worden. Een van de onderdelen is dat werkgever met meer dan 25 werknemers verplicht gaan worden 1% van hun werknemersbestand te laten bestaan uit mensen met een arbeidshandicap. Voldoe je dan als werkgever niet aan de gestelde norm dan wordt je beboet. Belonen als je zo iemand in dienst hebt, wat nu gebeurt door speciale regelingen, werkt blijkbaar niet dus dan maar een verplichting vanuit overheidswege lijkt men in Den Haag te denken.
Ik kan me niet echt voorstellen dat dit positief gaat uitpakken. Want waarom wordt je dan in dienst genomen door zo'n werkgever? Echt omdat hij je een eerlijke kans wil geven, je talenten en mogelijkheden ziet? Je waardeert als werknemer. Of worden mensen als ik dan opvulling om de boete te ontlopen, krijgen we de rotklussen, hangen er maar wat bij, wordt er niet serieus gekeken naar talenten en mogelijkheden en worden niet voor vol aangezien op de werkvloer. Ik vrees het laatste.....
Hoe kan ik nu op deze (bovenstaande) manier(en) op een fijne manier participeren in deze maatschappij? Ik wil met alle liefde en plezier meedoen in deze maatschappij! Graag zelfs want ik ben ook gewoon een mens. Maar ik wil alleen participeren als dat op een respectvolle en integere wijze gebeurt. Als mensen me voor vol aanzien en samen met mij op een oprechte manier zoeken naar mogelijkheden en manieren. Niet omdat mensen verplicht worden om dat te doen maar omdat ze dat zelf willen. En mij om wie ik ben waarderen en respecteren. Dan pas kan ik echt participeren in deze maatschappij!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten