Hulp vragen, hebben en houden. Is dat echt zo makkelijk?

Iedereen heeft wel eens hulp nodig. Immers, niemand weet alles en kan alles alleen. Ik weet weinig van belastingen. Mijn vader des te meer want hij heeft voor de belastingdienst gewerkt. Dus heb ik een vraag daar over of een probleem daar mee dan ga ik hem om om hulp te vragen. Logisch toch? Hulp vragen wordt een ander verhaal als je hulp nodig hebt op vlakken waarvan men zou verwachten dat je dat al lang kunt of als die hulp betrekking heeft op je persoonlijke leven en wie jij bent. Dan blijkt het ineens een stuk lastiger.

Emotionele ontwikkelingsachterstand, als 34 niet als 34 voelt.

1 Keer per jaar is het zover. Dan ben ik jarig! Niks bijzonders natuurlijk want iedereen is 1 keer per jaar jarig. Toch is er op belevings-/emotioneel een verschil. Ik beleef mijn verjaardag en de voorpret er van als een klein kind. Precies zoals het toen was. De spanning, het verheugen op, het gevoel op de dag zelf, alles is nog exact zoals het toen was. Voor mij is dit een mooi voorbeeld dat iets zegt over mijn emotionele wereld in relatie tot mijn werkelijke leeftijd.

Vakantie(stress)

1 Of 2 keer per jaar dan is het zover. We gaan met vakantie! Lekker een weekje geen "moeten" ergens in Nederland of in het buitenland. De meeste mensen vinden vakantie iets heerlijks en hebben eventueelwat vakantiestress voordat ze weg gaan. Voor mij ligt dat net wat anders. Aan de ene kant vind ik vakantie heerlijk! Aan de andere kant heb ik zo lang als ik op vakantie ben in meer of mindere mate last van onrust, spanning en stress.