Een kast vol mapjes

Ik heb een ladenkast in mijn hoofd. Eentje die eindeloos uit te breiden is. Dat moet ook wel want anders zou mijn kast binnen de kortste keren overvol zijn en uitpuilen. Wat zich dan in die kast bevind? Mapjes, onzettend veel mapjes. Uiteraard is dit voorgaande stukje beeldspraak. Beeldspraak die prima weergeeft hoe het er in mijn hoofd uitziet en hoe ik mijn hoofd orden.


Zo'n ladenkast met mapjes is voor mij een noodzaak. Mijn hersenen filteren immers niet en ik krijg dus 24 uur per dag een constante niet te stuiten stroom van informatie binnen. Om nog enigzins wat orde in die chaos te scheppen stop ik alles in mapjes. En die mapjes verdwijnen in het juiste laadje. Echter, dit gaat langzamer dan dat de informatie binnenkomt waardoor er als het ware een file aan informatie in mijn hoofd ontstaat. Vaak komen die files ook nog van meerdere kanten. Want ik heb immers verschillende informatiestromen zoals mijn afzonderlijke zintuigen, dingen die ik denk en voel, etc. En ik loop dus in feite altijd achter de feiten aan.

Op elk laadje in mijn kast staat een onderwerp. Vaak heel gedetailleerd. Zou je zo'n laadje opentrekken dan zie je een of meerdere mappjes zitten. Laat ik een voorbeeld geven. Ik heb een mapje met laadje met sociale contacten. Daarin zitten diverse mapjes. Onder andere familie, vrienden en mijn lief. Het mapje familie is dan onderverdeeld in ouders, broers en aanhang, familie van mijn moeders kant, etc. Het mapje ouders is onderverdeeld in een mapje papa en een mapje mama. En die mapjes zijn gevuld met met mapjes die een beeld vormen van bijvoorbeeld mijn vader. Dat kunnen eigenschappen zijn maar ook situaties.

Soms kunnen dingen, situaties en ervaringen zich in meerdere mapjes bevinden. Dit is bijvoorbeeld het geval als er in 1 sitiuatie meerdere personen bij betrokken zijn. Ik weet exact waar ik alles kan vinden. En vaak in een verbazingwekkend tempo.

Zo'n ladekast heeft ook een nadeel. Het lastige is dat als er een laadje openspring er vaak meerdere mee openspringen. Soms omdat ze er direct of indirect mee te maken hebben. Soms omdat ze het gevolg zijn van een associerende kettingreactie. En soms is allebei het geval.
Zolang alle laadjes en mapjes dicht zijn is er niets aan de hand. Maar o wee als er een of meerdere laadjes en/of mapjes openschieten. Uiteraard schieten er om de haverklap laadjes open. Denk alleen maar aan dingen als 'wat te eten vanavond' of 'wat zal ik aantrekken'. Dat is ook geen probleem want dit zijn simpele dingen en dan kan ik die laadjes en mapjes prima zelf dichtmeppen. Nee, ik bedoel als er laadjes en mapjes openschieten die lastiger zijn. Als alles met alles gaat associeren en linken. Dan ontstaat er chaos. Als het heel erg is ligt mijn hele kast aan gruzelementen en is de chaos echt gigantisch.

Hoe groter de chaos, hoe heftiger mijn reactie. Die reactie is voor de buitenwereld niet altijd zichtbaar want hij kan ook volledig naar binnenslaan. Wel is dit naar binnenslaan maar tijdelijk want uiteindelijk komt het er altijd een keer uit.
Op het moment dat er teveel laadjes en mapjes openstaan heb ik hulp nodig. Afhankelijk van de rede waarom de laadjes en mapjes openstaan en hoe erg het is vraag ik om hulp bij de juiste persoon. Wat ik op zo'n moment nodig heb is iemand die met mij de puinzooi weer opruimt, mijn kast weer netjes maakt en me weer op de goede weg helpt. Kortom, iemand die mij helpt orde in de chaos te scheppen. Is die orde er weer dan ik kan prima weer zelf verder.

Ik ben dus niet altijd blij met deze ladenkast. Maar vaak ook wel. Zo kan ik allerlei details en wetenswaardigehden onthouden. En dat is vaak praktisch. Doordat, als mensen mij bijvoorbeeld een vraag of probleem voorleggen, er allerlei laadjes openschieten kan ik out of the box denken. Daarbij blijf ik als het ware ook nog eens breed kijken.

Voor mij is mijn ladenkast mijn manier van organiseren. Anderen zullen hele andere of vergelijkbare manieren hebben. Het zorgt er in elk geval voor dat er nog enige orde in de chaos van informatie ontstaat.