Veranderingen

Veranderingen. Iets waar ik veel moeite mee heb. Kleine en grote, elke dag weer en ik ontkom er niet aan. Al doe ik mijn best om ze zoveel mogelijk te vermijden. Toch verander ik wel een iets. Of ik doe mijn best ergens variatie in aan te brengen. Waarom? Omdat ik anders steeds minder flexibel wordt en aangezien ik toch al niet de meest flexibele persoon ter wereld ben..... Maar een verandering doorvoeren of variatie aanbrengen is voor mij niet is wat ik zomaar even doe.

Hij staat al meer als een week in de koelkast. Mij "aankijkend" als ik de koelkast open maak. Waarom? Alleen al om te wennen aan het idee dat er iets nieuws in mijn koelkast staat. Iets wat ik niet ken. Waarom hij daar staat? Ik ben namelijk voornemens eens te kijken of ik mijn drinkgewoonten wat uit kan breiden want die is nogal eenzijdig. Veel verder dan thee, zelfgemaakte warme chocolademelk en diksap kom ik niet. Ik drink maar zelden wat anders, Met dat idee speelde ik trouwens aan maanden. Maar goed, ruim een week geleden dus iets gekocht wat ik wel wil proeven. Dat kiezen gaat trouwens ook niet zomaar. Hoe een verpakking eruit ziet, wat er in zit, etc. speelt bij mij een hele grote rol.


Mezelf daadwerkelijk aanzetten tot proeven is zoiets als pogen een blok beton te verslepen. Het feit dat ik niet weet wat ik kan verwachten is het grootste probleem. Nu staat er van alles op zo'n verpakking natuurlijk maar mij zegt het niets. Neem een omschrijving als "minder zoet". Het vertelt mij totaal niet hoe zoet het dan smaakt aangezien het concept zoet variabel is. Wat ik zoet vind kan een ander totaal niet zoet vinden. En al staat er een smaak op, die is altijd anders dan ik gewend ben. Neem zoiets als chocolademelk. Die van de Nutricia smaakt toch echt anders dan die van het huismerk van de AH. Kortom, voor mij is het een grote verassing.

Dan moet het goedje natuurlijk in een glas. In mijn geval moet daar ook nog een rietje in. Dan heb ik minder last van de tactiele afweer in mijn mond als ik drink. Er gaat echt meer een heel klein bodempje in het glas. Ik kijk er uitgebreid naar, ruik er aan en laat het zo eens even staan. Tot het oké is. Uiteindelijk moet er natuurlijk toch een keer geproefd worden. Heel, heel voorzichtig zuig ik aan het rietje. Op het moment dat ik voel dat er een drupje mijn mond binnenkomt laat ik het rietje los. Dat drupje analyseer ik qua smaak en textuur. Vaak zijn er meerdere drupjes nodig voor ik kan beslissen wat ik er van vind. 


In dit geval blijk ik het lekker te vinden! Ook de textuur is aanvaardbaar. Nu blijkt dat ik het lekker vind wil dat niet zeggen dat gelijk een heel glas leeg drink. Ook de hoeveelheid moet ik langzaam opvoeren. Alleen al omdat mijn smaak, geur en gevoel vrij heftig reageren op iets nieuws. En ondertussen moet ik er voor gaan zorgen dat ik het opneem in mijn drinkpatroon. Dat gaat het makkelijkst door het aan een vaststaande activiteit te koppelen. Toch kan het nog weken duren voor het daadwerkelijk is opgenomen in mijn drinkpatroon. Er bestaan meerdere smaken van dit goedje. En wil ik een nieuwe smaak proeven dan begint het helemaal weer van voor af aan. Kortom, zoals je hebt kunnen lezen is "even iets veranderen"er voor mij niet bij. Maar iets veranderen kan dus wel. Alleen kost het mensen met autisme veel meer stappen, tijd en moeite.